terugkeer naar himeji, s kasteeltuin
12-05-2017
Vandaag zijn we weer opstap naar himeji ivb met het kasteel festival wat dit weekend plaats vindt. Helaas bij aankomst bij het kasteel bleek dat het pas om 18:00 zo beginnen, dus ging maar eens kijken wat er nog allemaal te zien was. Al gouw kwam ik terecht in het park achter het kasteel, waar het zo stil was van dat je eigen gedachte het luidste geluid was wat je kon horen.
Na even rustig te hebben genoten van de stilte ging ik weer verder opstap. In en om het kasteel zijn er allerlei legendes en mythes zo heb ik toe straks, de Senhimeroute * gelopen door een kleinparkje. Waar na een klein stukje lopen uit kwam bij het graf van deze dame. Op weg naar boven ( het kwam aardig in buurt van de 1000 traptreden die ik met mijn vader beklommen had). Had ik nog een gesprek met 2 Jappaners die wel benieuwd waren van waarom ik in Japan was, daarna mijn weg naar boven vervolgt en nu. Zit ik even heerlijk in de schaduw alvast een gedeelte van het verhaal te tikken met uitzicht over de hele stad.
Na even lekker boven op een de heuvel te hebben uitgerust besloot ik dat het weer tijd was om verder te gaan. Na weer afgedaald te zijn ging ik naar het park wat een klein 100meter verder van het kasteel lag, het was niet het park van wat ik eerder noemden.
Maar een park dat dat was ingericht met verschillende Japanse tuinen ( geloof het of niet maar dat park hoort officeel ook nog bij het kasteel ). Maar goed het was mooi om te zien want de meeste bomen en bloemen stonden vol in bloei , dus het was net of je soms door een schilderij liep. Zo mooi ( niet letterlijk op vatten want het stof kan er niet tegen als je door probeert te lopen).
Maar goed genoeg flauwen grappen na enige tijd kwam ik ook nog een traditioneel Japans theehuis, tegen waar je thee kon drinken met een kleine versnapering. Lekker even een kop thee gedronken en genoten van de stilte want ik was op dat moment de enige persoon in de ruimte. Daarna mijn weg vervolgt door het park en niet te verdwalen kwam ik bij de uitgang.
Met nog een geruime tijd voor dat het festival begon besloot ik maar om weer eens op huis aan te gaan. Want ik was het inmiddels wel weer zat en morgen is ook weer gewoon een werkdag.
Vandaag zijn we weer opstap naar himeji ivb met het kasteel festival wat dit weekend plaats vindt. Helaas bij aankomst bij het kasteel bleek dat het pas om 18:00 zo beginnen, dus ging maar eens kijken wat er nog allemaal te zien was. Al gouw kwam ik terecht in het park achter het kasteel, waar het zo stil was van dat je eigen gedachte het luidste geluid was wat je kon horen.
Na even rustig te hebben genoten van de stilte ging ik weer verder opstap. In en om het kasteel zijn er allerlei legendes en mythes zo heb ik toe straks, de Senhimeroute * gelopen door een kleinparkje. Waar na een klein stukje lopen uit kwam bij het graf van deze dame. Op weg naar boven ( het kwam aardig in buurt van de 1000 traptreden die ik met mijn vader beklommen had). Had ik nog een gesprek met 2 Jappaners die wel benieuwd waren van waarom ik in Japan was, daarna mijn weg naar boven vervolgt en nu. Zit ik even heerlijk in de schaduw alvast een gedeelte van het verhaal te tikken met uitzicht over de hele stad.
Na even lekker boven op een de heuvel te hebben uitgerust besloot ik dat het weer tijd was om verder te gaan. Na weer afgedaald te zijn ging ik naar het park wat een klein 100meter verder van het kasteel lag, het was niet het park van wat ik eerder noemden.
Maar een park dat dat was ingericht met verschillende Japanse tuinen ( geloof het of niet maar dat park hoort officeel ook nog bij het kasteel ). Maar goed het was mooi om te zien want de meeste bomen en bloemen stonden vol in bloei , dus het was net of je soms door een schilderij liep. Zo mooi ( niet letterlijk op vatten want het stof kan er niet tegen als je door probeert te lopen).
Maar goed genoeg flauwen grappen na enige tijd kwam ik ook nog een traditioneel Japans theehuis, tegen waar je thee kon drinken met een kleine versnapering. Lekker even een kop thee gedronken en genoten van de stilte want ik was op dat moment de enige persoon in de ruimte. Daarna mijn weg vervolgt door het park en niet te verdwalen kwam ik bij de uitgang.
Met nog een geruime tijd voor dat het festival begon besloot ik maar om weer eens op huis aan te gaan. Want ik was het inmiddels wel weer zat en morgen is ook weer gewoon een werkdag.
