een verslag van een vrij weekend en verhaal van de andere kant

15 augustus 2016 - Hitachinaka, Japan

Goeie avond iedereen Ik tik nu in een heerlijk afgekoeld Japan waar de hittegolf van de afgelopen weken eindelijk een beetje ophoud. De rede dat het ophoudt is omdat er overmorgen een orkaan over dit gebied heen komt met alle waarschijnlijkheid ( je ruilt het ene uiterste in voor het andere uiterste) kan je wel zeggen. Als we de weersvoorspelling mogen zal het gepaard gaan met harde windstoten ( logisch ) en behoorlijk wat regen. Het vervelende van de meteorologen in Japan is dat vaak het weer dat ze voorspellen ook komt. Maar goed genoeg over het weer hier is een verslag van de afgelopen 2 dagen. 


 Zaterdag 13-08-2016
 Het is nu in Japan Obon-week daar wordt in Japan vaak reikhalzend naar uitgekeken omdat dan de meeste mensen vrij krijgen. Het enige minpuntje er aan is dat je wordt geacht om naar je het huis van je ouders te gaan of andere familieleden ( die iemand verloren hebben in de afgelopen jaren ) om daar een bij het altaartje voor de persoon die is overleden is ( ze geloven namelijk dat die persoon die is overleden is tijdens die week even langskomt ) een klein kado mee te nemen en die als offer bij het altaartje neer te leggen. En om vervolgens een wierrook stokje aan te steken en in een speciaal kommetje dat gevuld is met zand waar je de wierrookstokjes kan in steken. Wat dus in hield dat het bij het gezin waar ik nu verblijf behoorlijk druk was met de familieleden die een wierrook stokje kwamen aansteken ( i.v.m. de moeder van dorethy die vorig jaar is overleden) en om gelijk even gezellig bij te kletsen. Het enige wat nog steeds wel vreemd aan doet is dat iedereen me bedankt voor vorige jaar toen ik Dorethy d,r moeder van het veld naar huis toe droeg, en vervolgens ook daar bleef tijdens de periode van de uitvaart en daar na dat voelt nog steeds behoorlijk vreemd kan ik je zeggen. 


 Zondag 14-08-2016 

Vandaag was het een dag vrij en daarom besloot ik weer even de toerist uit te hangen in Mito, ik besloot om eens te gaan kijken of de tentoonstelling er nog was van de stad voor de tweede wereldoorlog tijdens en er na. Gelukkig was ie er nog en toen ik eenmaal binnen kwam werd ik vriendelijk rondgeleid door een van de mensen van dat museum, en in het Japans en soms ook wel met een paar woorden Engels er tussen door werd mij de geschiedenis van de stad vertelt. De stad is namelijk tijdens de tweede wereldoorlog gebombardeerd door de Amerikanen ik heb foto,s gezien van na het bombardement en illustratie,s gezien van hoe het er tijdens het bombardement uit zag.Wat wel interessant was dat ze nog spullen had van Japanse soldaten die tijdens de tweede wereldoorlog gebruikt er was ook een geschreven verslag bij van de aanval op Pearle Harbor.Ik moet heel eerlijk bekennen van dat ik nu ik een rondleiding heb gehad behoorlijk onder de indruk ook omdat wat ik helemaal niet wist dat Japanners net zo als de Duitsers ook hun oudere en kinderen trainde i.v.m mochte ze binnen gevallen worden. En als ik zo de Foto,s zag waren de Japanners net zo als de Duitsers bloed en bloed fanatiek. Diep onder de indruk kan ik wel zeggen verliet ik het museum ik heb voorlopig wel even genoeg stof tot nadenken gekregen. Ik moet ook wel bekenen dat ik nu eigenlijk wel benieuwd ben naar het museum in Hiroshima ik heb al gehoord van een vriend dat dat ook behoorlijk indrukwekkend is.

er zijn ook foto,s gemaakt van de spullen maar die komen later

4 Reacties

  1. Ingeborg:
    15 augustus 2016
    Hallo Daniel,Wat ontzettend leuk om jouw reisverhalen weer te lezen.Zo neem je ons mee op je prachtige reis door japan.Zo super stoer vind ik dat!Geniet maar heel veel!Wij volgen je,Dikke kus
  2. Ingeborg:
    16 augustus 2016
    Hoi Daniel. Wat kun je prachtig schrijven. Het leest als een boek! Groet, Artto.
  3. Ma:
    16 augustus 2016
    Fascinerend dat je daar ook hun geschiedenis van Wo2 daar ziet.Maar dat het ook anders is dan in Duitsland .Er wordt daar volgens mij minder aandacht aan besteed .En als je de foto"s van Mito na de bombardementen ziet en hoe Mito er nu uit ziet.Wat een verschil.Toch een klein beetje petje af voor die mensen.Ook al praat het niet goed wat er toe gebeurd is.Pa
  4. Ma:
    16 augustus 2016
    Lieve Daniël, nu maar hopen dat de orkaan meevalt man! Mooi om zo alles weer te lezen, al hebben we regelmatig contact, toch is dit een leuke aanvulling. Het is waardevol dat je de Obon week meemaakt. Je bent nauw betrokken geweest bij de laatste weken van oma, en daardoor ook waardevol voor Dorethy en haar familie. Hier in Nederland gaat alles ook door. Op een groot gedeelte van de bovenverdieping ligt nu laminaat, en Nina en Abel hebben een prachtige kast ontworpen. Zelf ben ik de rest van de week vrij. Met de parkiet en hond gaat alles goed, al missen ze je wel hoor. Je moet van iedereen de groetjes hebben. Veel liefs mam